در مقاله‌نویسی سبک نگارش علمی ویژگی‌ها و جزئیات بسیاری دارد که رعایت آنها در متون تخصصی و دانشگاهی برای دانشجویان و پژوهشگران الزامی است. در واقع وقتی مقاله یا پایان‌نامه می‌نویسید لازم است قالب استانداردی برای نگارش متن خود داشته باشید.
این ویژگی‌ها در نگارش علمی منجر به ایجاد و توسعه سبک‌های مختلفی در مجامع علمی شده است از جمله APA و AMA و یا سبک‌های رفرنس‌دهی همچون هاروارد؛ ونکوور، APA و غیره. تمام این سبک‌ها شامل نکات قراردادی است که در مجامع علمی مربوط به آن حوزه علمی تعیین شده است و معمولا مجلات هر شاخه علمی از سبک‌های نگارشی مرتبط با همان رشته استفاده می‌کنند. به عنوان مثال اکثر مجلات پزشکی از سبک نگارشی AMA و روش رفرنس‌دهی ونکوور استفاده می‌کنند.
هر سبک نگارشی مجموعه‌ای از نکات قراردادی پرشمار است که همه آنها در یک مقاله لزوما استفاده نمی‌شود. ما در این مجموعه از مطالب قصد داریم نکات خاص و متنوعی از سبک‌های نگارشی و منبع‌نویسی را گردآوری کرده و در اختیار مخاطبان خود قرار دهیم.
این نکات در واقع بخشی از قواعدی است که ما در ویرایش و ترجمه متون تخصصی لحاظ می‌کنیم. همچنین خدماتی چون ویرایش منابع (رفرنس ادیت) و قالب‌بندی استاندارد مقالات و ساختاردهی آنها به‌منظور سابمیت در مجلات علمی (استایل ادیت تخصصی مقاله) نیز بر اساس همین قواعد و دستورالعمل‌های استاندارد نگارشی انجام می‌شود.
این متن توسط گروه ترجمه و ویرایش سیناپس تهیه شده است. هر گونه بازنشر مطالب این سایت بدون اجازه نویسنده مجاز نیست.
